Zoals ik eerder schreef waren polsklachten een reden om, al dan niet tijdelijk, op een Groenlandpeddel over te stappen. Niet alleen daarom want ik was ook zeer geïnteresseerd in het juiste en efficiëntste gebruik ervan. In 2010 heb ik eerder geruime tijd kennis gemaakt met een groenlandpeddel en in grote lijnen kon ik er wel mee varen maar voor mijn gevoel met een te hoog slagtempo.

Nu, sinds deze winter, een tweede ronde in het varen  met mijn Inuksuk Groenland-peddel

Pols-klacht; Bij gebruik van een conventionele peddel had ik een half uur paddle-opwarming nodig voordat het peddelen lekker en pijnloos ging. De volgende dagen had ik dan in het dagelijkse leven wel een week lang dagelijks pijnscheutjes. 
Daar staat tegenover dat ik bij een kanotocht met een Groenland-peddel geen pijn had en ook de avond erna en gedurende de volgende week had ik geen pijn. En dit alles gewoon omdat ik de pols niet hoefde te draaien tijdens bij elke peddelslag.

Dus dat is een winstpunt!

Gebruik;  Het hoge slagtempo, wat ik vroeger niet kon waarderen,  blijkt niet nodig te zijn bij de juiste techniek. Het enige is dat je met een Groenland peddel moet varen zoals je met een Wing-peddel vaart.
Dat betekent licht voorover gebogen varen en het peddelplad ver naar voren insteken. Tijdens het doorhalen veel rompdraai gebruiken zodat het peddelblad net zoals een wingpeddelblad door het water scheert.  Bijna aan het eind van de peddelslag heb je nog een mogelijkheid het peddelblad licht omhoog te tillen (een lichte vorm van wrikken). Dit geeft nog meer power en zou je als een boost kunnen gebruiken als je even wat extra snelheid wil maken. Qua peddelritme voer ik met mijn Groenlandpaddel op een gelijk of zelfs lager ritme als peddelmaatjes; dit afhankelijk van de omstandigheden.
Wat ik nog wel moet afleren is een geringe kanteling van het peddelblad bij insteken; vooral na een tijdje varen. Gelukkig helpt mijn pols daarin mee en geeft me daarvan signaal zodat ik weer een beetje “bij de les” kan zijn.

Veiligheid; Een belangrijk punt is dat, als je zou omslaan, je geweldig goed met een Groenlandpeddel weer kunt oprollen.

Betrouwbaarheid: Ik ben er nog niet helemaal van overtuigd dat ik in een onstuimige zee net zo relaxt kan peddelen als met mijn normale conventionele peddel zoals waarmee  ik al sinds 1967 vaar.
Dat heb ik ervaren bij harde wind met steile, krachtige golven van achteren bij ruim 8bft en waarin ik de controle via het peddelroer bijna kwijt was. Alles went misschien want toen ik een paar dagen geleden bij 5 bft met de wind mee voerhad ik hier geen problemen mee. 
En ook vraag ik me af of  ik de golven, die we in onze vakantie in 2023 in Noorwegen tegenkwamen in een gebied net getijde stroom, net zo relaxed zou bevaren als ik die nu met mijn conventionele Lendal Kinetik Touring peddel heb bevaren.

Komende jaar ga ik met een ploegje van de kanovereniging weer naar Zweden-Bohuslan en ik denk er serieus over om daar mijn Groenland-peddel. Voornamelijk om polsproblemen te voorkomen. Maar als reserve neem ik dan wel een nieuwe deelbare Lendal peddel of een Werner Shua of Corryvreckan mee. 
Deze wil ik dan gebruiken in condities waarin ik de groenlandpeddel nog niet geheel meester ben. Mogelijk moet ik dan, indien ik het verkeerd heb ingeschat, ter plaatse van peddel wisselen in een vlotje met vaarmaatjes. We gaan het zien.