De weersvooruitzichten zijn beslist regenachtig, maar we willen echt naar buiten en laten ons niet tegenhouden. Een regenpak, laarzen en kanohandschoenen maken ons onkwetsbaar als Tiny en ik omstreeks 11.00h in onze Canadese kano naar HET Veld glijden.

We krijgen al snel onze eerste plensbui en noemen de bellen, die door inslaande regendruppels in het water ontstaan, "watergeesten".

Als het droog is nuttigen we onze meegebrachte lunch en drinken hete thee terwijl we zicht hebben op een grote groep Smienten. Na een tijdje verkillen we en komen weer in beweging.

In het Veld heerst nu weer een heleboel bedrijvigheid door de wintergasten. We zien grote groepen Smienten, ganzen, Kievieten en spreeuwen. Daarnaast een enkele Zilverreiger en een Aalscholver, maar ook veel UFB's (Unidentifief flying Birds) die we al vliegend nog niet kunnen herkennen.

Het is in ieder geval een gevlieg van belang om ons heen. Helaas zien we de groep van zo'n 100 Wulpen, die we afgelopen week in de buurt zagen vliegen, vandaag niet.

Er is vandaag, tussen de buien door, een heel bijzondere lichtval; schilderachtig zoals op de schilderijen van de oude meesters. Op een grote spiegelende watervlakte maakte ons dat gewichtsloos waardoor we tussen lucht en water in de wolken zweefden. Prachtig.

Zo peddelen we, onze ogen uitkijkend, door het Veld en het is al weer over drieën als we thuis aanleggen bij onze tuin.